Sa ating mga Pilipino at maging sa sa mga nakararami Tradisyon na nating ilibing ang mga bangkay ng mga taong na maalam na.
Ngunit tila iba raw ang kinagisnan ng mga tao sa isang maliit na baranggay ng Balinese Doon hindi inililibing sa lupa ang mga namayapa na kundi ihinihiga lang ang mga labi sa lupa at gagawan ng tila ay maliit na bahay-bahay na yari sa mga kahoy o kawayan.
May ilan sa mga labi ang dekada na raw ang binilang ngunit ang ilan sa bahagi ng balat nito at maging mga bhoy ay nananatili parin sa katawan nito. Tulad na lamang ng larawan sa ibaba.
Sinanasabing ang paglalagay ng Bamboo Cages sa ilalim ng puno na kung tawagin at Taru Menyan ay Para magbigay ng mabangong amoy na kayang mag-neutralise ng nabubulok na amoy.
Makalipas ang panahon matapos tuluyang maagnas ang mga bungo at buto ay iipunin upang maging Dambana na patuloy nilang pinapalaki.
Ayon narin sa ilan mga nakabisita itinuturing ito bilang pinaka mahirap na lugar kaya naman hinihikayan nila ang mga ito na mag bigay ng bayad sa kanilang pagbisita.
Ang mga turista ay may pahintulot din na hawakan ang mga labi.
May mga pamantayan na tanging mga kalalkihan lamang ang maaaring linis ta maglibing sa mga labi ng mga namayapa. Ang mga kababihan ay hindi maaring pumasok sa Sementeryo sa panahon ang pagbuburol idinaraos at maaring sa ibang araw dumalay.
Sapagkat pinaniniwalaan nilang maaring magkaroon ng Earthwake at Volcanic Eruption kung sino man babae ang lalabag sa kanilang batas.
Hindi man ganoon sikat ang Lugar na ito para sa iba, ngunit para sa mga taong nakarating na rito isa ito sa mga tinatawag na “unforgettable experience”.
